MIGUEL ANJO GONZÁLEZ 14 DE SEPTIEMBRE DE 2022, 00:00
Fai unhas semanas o presidente francés Enmanuel Macron, facía unhas declaracións nun momento de crise polo tema da guerra de Ucraína
e pola terríbel ola de calor que sufriu ou está a sufrir Francia. Macron dixo: “Que se acababa a época da abundancia no pais galo”
e comenzaba unha nova era, onde a xente tería que apertarse o que hai que apertar no seu día a día. Isto que anuncia o presidente
francés, é transmisíbel aos demais países do planeta, entre eles o estado español. Mais este que esta a escribir faise unha
pregunta: Para quen acabo a abundancia?. Con certeza estaremos de acordo o lector e máis eu, que para o presidente do Real Madrid
vai ser que non. Estaremos de acordo tamén, que para Felipe Gonzalez ou Aznar tampouco, e podía seguir. Entón, para quen? Pois nin
máis nin menos que para a clase traballadora. A clase que leva sempre as pulladas deste insán e inxusto sistema económico, que é o
capitalismo. O capitalismo dedicouse sobre todo nos derradeiros 50 anos, acelerándose a seu caos depredador nos derradeiros 20-30, a
esquilmar o planeta. Nom hai un lugar no planeta, en que non se colara o sistema económico, ben contaminando e deixando a súa
porcallada, ben sacando os recursos de xeito totalmente depredativo, sen mirar si o ecosistema obxecto de desexo tiña mais valor,
que os recursos que ali podían extraerse.
Máis do que quería escribir neste artigo, é dos grandes esquecidos, xa non do mal chamado terceiro mundo (máis ben o nome sería o de
“Os Expoliados”) senón nas nosas proprias cidades. Pasar unha noite no aeroporto Adolfo Suarez a verdade e que é impactante e
calquera persoa con un mínimo grado de empatía, a verdade é que o “afunde”. Grazas que aquí en Ferrol non chegamos a ese grado de
xente totalmente deixada da man de deus polo sistema. Xente con todo tipo de problemas, desde os psicobiolóxicos ata os psicosociais
e nun gran porcentaxe ámbolos.