Saltar ao contido principal

Publicacións

Mostrando publicacións desta data: Maio, 2020

A dependencia en España por Laura C. Vilches

Contexto A situación das persoas dependentes en España caracterízase por un crecente proceso de envellecemento da poboación e a súa pertenza ao modelo mediterráneo dos Estados de Benestar fai que as familias carguen cos coidados, sendo o papel dos servizos sociais do Estado subsidiario. Analizaremos a situación da dependencia no caso español a partir de fontes secundarias para comprender a situación actual e a que está por vir. Estamos afeitos valorar o envellecemento da poboación como un problema cando en realidade é un éxito social, xa que grazas aos avances da sociedade permítese alongar a vida humana. Con todo, o proceso de envellecemento leva consigo unha serie de consecuencias económicas e sociais, como as limitacións para levar unha vida independente, etc. Imagen de Sabine van Erp en Pixabay De tal maneira, os axentes sociais deben fomentar un sistema público de sanidade e de servizos sociais de calidade no relativo ao proceso de optimización de oportunidades de

Os esquecidos e as esquecidas por S.F.Bellas

Non sei cal era o seu nome…non recordo, ao mellor non era él e era ela. Adoitaba pasear tódalas tardes, sempre o mesmo camiño, sempre as mesmas paradas, como no banco onde esperaban vendo pasar a vida algúns máis. Non eran amigos da vida, eran amigos de “ver pasar a vida”.  Alí sentados observaban e falaban, cada día, sen unha cita previa. Era maior, e vivía só ou soa, nun edificio deses que pouco a pouco foron quedando sen veciños, sen veciñas, ou ao mellor era deses outros onde as presas non permiten coñecer quen vive tras a porta de enfrente. Todo o que queda del ou dela é unha noticia de prensa ou de internet na que se fala de que levaba varios días morto cando o atoparon, na súa casa, alarmados polo cheiro ou simplemente porque o correo amontoábase, ou por algún dos do paseo que lle extrañou a súa falta. Durante uns días a noticia correra polas redes e os veciños e veciñas se doeran de non terse decatado antes do seu estado. Se tiña familia, aínda que fose lonxe, choraron a p

Co medo non se xoga por S.F.Bellas

Hoxe lembrei unha historia que contaba meu pai...que resume o importante que é a educación neutra, non sectaria.  Él, nacido en 1924, lembraba os nomes de todos os profesores que lle deron clase e de qué "bando" era cada un. Lembraba un republicano que "desapareceu", e o seguinte que pasou por aquela "aula itinerante" pouco antes da "Guerra Civil" e que foi o culpable de que o meu avó deixase de mandar ao seu fillo á escola. Este profesor baseaba as clases no medo, en cultivar nos nenos o medo aos vermellos, aos que faltaba retratar con cornos e rabo, que segundo el virían e botarían gases por todos lados... cando iso sucedese os nenos deberían esconderse baixo mesas ou en buracos. O meu pai chegou a ter tanto medo, tendo en conta que ademais era quen lle lía a prensa do momento ao meu avó e demais veciños con todo o que iso supoñía, que se meteu no forno de leña e non había forma de sacalo de alí...Ese día, o meu avó decidiu que o meu