Hoxe cúmprense 78 do asasinato das 13 rosas polo réxime franquista.

Homenaxe do grupo Barricada ás 13 rosas:



Máis información: https://es.wikipedia.org/wiki/Las_Trece_Rosas

Artigo no diario público sobre Nosa Enerxía, cooperativa galega adicada á comercialización da electricidade:

http://www.publico.es/economia/cientos-consumidores-unen-frente-al.html

https://www.nosaenerxia.com/

Hoxe é un día importante no Congreso: rexístrase a Proposición de Lei sobre a reforma das pensións, froito de meses de traballo e xornadas de debate entre expertas e expertos de todo o Estado.

Ás 11.30h, a deputada Yolanda Díaz participou no rexistro xunto a Pablo Iglesias, Nacho Álvarez e Juan López Gandía.

Esta Proposición de Lei é unha firme aposta polo sistema público da Seguridade Social a través dun aumento dos ingresos. Os puntos principais son:

• Fixar a idade ordinaria de xubilación nos 65 anos.
• Cálculo da base reguladora: a persoa pensionista podréra elixir a base reguladora de entre os 240 mellores meses ao longo da súa vida.
• Subida da cuantía das pensións mínimas.
• Supresión do factor de sostenibilidade e revalorización anual das pensións en función do IPC previsto.
• Melloras na financiación do sistema de Seguridade Social.
• Réxime especial do mar: establecer coeficientes en función do traballo realizado, a súa penosidade e a duración do tempo pasado lonxe da casa, en lugar da tonelaxe do buque e o largo da eslora.

Achegamos a nota de Prensa do CCE:

Solicitude da “Cuestión Prexudicial” ante o Tribunal de Xustiza da Unión Europea, relativa á Planta de Gas de Reganosa. A loita contra a ameaza, a ilegalidade e a corrupción no caso Reganosa continúa.



O CCE a través da súa asesoría xurídica ven de formular o 28 do actual, a solicitude da Cuestión Prexudicial ante o Tribunal de Xustiza da Unión Europea., no recurso contencioso-administrativo contra a segunda modificación do PXOM de Mugardos que pretende legalizar a planta de gas de Reganosa, pendente de votación e fallo no Tribunal Supremo.

Trátase a través deste procedemento de valorar si se cometeu un fraude de Lei, e por ende, unha desviación de poder, ao utilizar a escusa da adaptación do Plan Xeral de Ordenación Municipal do Concello de Mugardos á Directiva 2001/42/CE de Plans e Programas, para así legalizar un uso e unha instalación declarada ilegal (a Planta de gas de Reganosa acumula catro sentencias condenatorias), mediante unhas novas modificacións que parten, loxicamente da existencia da instalación e do uso de regasificación, sen que previamente se analizara alternativa algunha (alternativa 0) para a súa localización, nin foi obxecto dunha Declaración de Impacto Ambiental, e que se valore tamén si a Directiva de Plans e Programas está prevista para legalizar unhas instalacións sobre as que non se realizou análise algún de alternativas.

Texto completo da Solicitude.

Ferrol a 29 de Xuño de 2017

O CCE convoca unha nova concentración debido á entrada na nosa Ría dun gaseiro cargado de GNL, o número 225:

CONCENTRACIÓN

martes 27 de xuño, ás 8 da tarde.

Peirao de Coruxeiras – Ferrol

PLANTA DE GAS: PECHE XÁ!




Ademáis, o CCE ven de publicar unha nota de prensa sobre a PNL relativa a REGANOSA presentada no Congreso por EnMarea

O 20 de xuño conmemorouse o Día Mundial do Refuxiado. Millóns de persoas foxen dos seus países para emprender a viaxe máis perigosa da súa vida, fuxindo das guerras, a miseria e a fame.
O planeta conta, hoxe en día, con máis de 65 millóns de refuxiados e desprazados. Ao non haber resposta dos países, a falta de políticas de Asilo, vense obrigados a vivir en campamentos e véndose privados dos máis elementais dereitos. Estas prisións ao descuberto proliféran, "invisibilízanse", engadindo os Centros de Internamento para estranxeiros, que serven para encerrar aos inmigrantes en situación irregular. 










Estes cárceres non fan máis que representar un mercado entre as organizacións e as multinacionais. Os refuxiados son un negocio!
"Os desastres humanitarios non son para todos igual", ao seu ao redor, pulula a "industria da axuda", de diferentes empresas, cun recadado de 25 millóns de dólares.
Nos salóns internacionais, vense maquetas con casas feitas de colectores, maquetas con diversas tendas para o mercado humanitario. Os expositores mostran tendas con servizos de té  moi ben presentados, mobles, lámpadas, todo levado a cabo polo gran responsable de campamentos ACNUR, e detrás de ACNUR, IKEA. E véndeas moi ben!, Per Heggenes, presidente do grupo, dicindo que as súas tendas preservan a dignidade dos refuxiados ao ter xanelas, portas e illamento. ACNUR asinou un contrato con IKEA para un total de 35 millóns de euros por 30mil tendas.
O campamento de ZAATARI, aberto en Xordania no 2010, alberga un total de 80 mil refuxiados, e substitúe o paquete de alimentos por dous supermercados: Safeway, onde os refuxiados cun cartón de 50 dólares provista por ACNUR e o PMA (organismo da ONU) , provedor de alimentos, cren que fan sentirse aos refuxiados como consumidores. Porén,  non esquezamos o negocio das armas, onde España é un gran provedor, co negocio das murallas, das concertinas e das cámaras de vixilancia e moito máis.
Desde o ano 2015, e desde a chegada de refuxiados de Oriente Próximo, emerxen campamentos ao longo de toda Europa. En Italia, en Grecia, na fronteira de Macedonia e en Serbia, tamén entre Hungría e Austria apareceron campamentos en depósitos abandonados en terreos baldíos, embarrados cando chove, onde os menores tentan vivir a súa nenez da mellor maneira.
E ao seu ao redor, aparecen pequenos campamentos cualificados como clandestinos ou salvaxes, onde os dereitos humanos esqueceron os seus principios. Ésto ocorre en Lesbos. A política da UE cos refuxiados é o esquecemento. E non só dos gobernos, senón de organizacións como ACNUR, quen non lles dá información, non lles dá vivenda ou manutención, nin abrigos, nin produtos de hixiene. Quedan indefensos fronte a todo, homes de toda idade, mulleres, nais, fillos, sufrindo todo tipo de visicitudes en países que poderían solucionar facilmente a acollida. Con todo, dos 192 países que hai no mundo, os 10 máis pobres son os que acollen da maneira máis solidaria e sensible.
Os refuxiados queren vivir en paz, queren regresar aos seus países e volver vivir en liberdade coas súas familias, queren darlle o mellor para os seus fillos. Précísase xa que os países rompan o tratado EU-Turquía, que cumpran coas cotas de acollida, e que se respecten os seus dereitos.
España debe aplicar a Constitución, debe recibir a cota de 17 mil refuxiados e permitirlles vivir, pagándolles a débeda que teñen con eles; porque, nestas guerras está España, e é un estado cómplice ao manipular a entrada dos refuxiados poñéndoa coma violenta e perigosa.

Xa está en marcha Migrasons - Festival Internacional de Cultura Atlántica Migrante que acollerá eventos de diferente índole cultural en varias poboacións da comarca de ferrolterra.
Ademáis Susana Alaniz, presidenta de Fuco Buxán, realizará a presentación do festival o día 25 no porto de Redes.

Dende a Asociación Cultural Fuco Buxán apoiamos a concentración convocada pola Rede Galega en Apoio ás Persoas Refuxiadas que terá lugar este Martes 20 de Xuño ás 20:00h na praza do Toural en Santiago de Compostela.

Dentro do marco das actividades a desenrolar en ACAMPA, a A.C. FUCO BUXÁN convídate á presentación do libro que leva por título LA REVOLUCIÓN ÁRABE. Democracia, nacionalismo, religión y Palestina como nudo gordiano (Editorial Hoja de Lata) polo seu autor MOHAMED SAFA, oftalmólogo, activista i escritor palestino afincado en España. Mohamed Safa cursou os seus estudos de medicina en Santiago de Compostela, reside en Corcubión i exerce a sua profesión en Cee, no hospital Virxe da Xunqueira. A obra que ven a presentar analiza os levantamentos que tiveron lugar nas últimas datas en Oriente Medio e a estreita relación entre a inestabilidade nos Países Árabes do Mediterráneo e a ocupación israelí de Palestina, un longo conflito que complica a eleción de Trump nos EEUU. O libro cuestiona mitos e afirma que a Primavera Árabe supuxo un impulso democrático cara ó futuro detido pola resposta violenta e a inxerencia extranxeira. O autor aposta pola causa xusta da loita palestina, o respeto á legalidade e a asunción das resolucións da ONU nun intre delicado.

Os libros poderanse adquirir e asinar no mesmo acto polos interesados, que terá lugar no auditorio do kiosko Alfonso o Sábado 17 de xuño ás 17,00h.

Amnistía Internacional Ferrol convócate para realizar unha foto colectiva contra as políticas de odio en EEUU. A cita é o luns 5 de xuño na praza da constitución (cantón de molíns) ás 19:00 horas.




Evento en Facebook

O Comité Cidadán de Emerxencia para a Ría de Ferrol, convoca, como cada ano desde 2007, a 11ª MARCHA A PÉ FERROL – MUGARDOS, denunciando a ilegal, perigosa, antieconómica e innecesaria Planta de Gas de REGANOSA, instalada – coa complicidade das Administracións – no centro das nosas vidas.
A pé, en carro, en bici… ACOMPÁÑANOS na defensa da sostenibilidade da Ría e da Vida dos seus habitantes.
Saida, o venres 2 de Xuño, ás 17 hs, do Parque "Carmelo Teixeiro" en Caranza, Ferrol, e chegada á A.VV de Mehá, Mugardos, sobre ás 20 hs.

A planta de REGANOSA é unha instalación perigosa no interior da Ría de Ferrol, perigosa porque está instalada a pouco máis de 100 metros dos veciños de Mehá e a 900 m do Arsenal Militar e engadido a isto ten anexo un complexo petroquímico que almacena á súa vez 300.000 m³ de combustibles e produtos químicos. Situada esta bomba de reloxería no corazón da ría de Ferrol nun entorno de algo máis dos 100 000 habitantes.



O proxecto inicial de instalación data dos anos 90 e estaba prevista situala no Porto Exterior de Ferrol, pero os intereses do Grupo Tojeiro co apoio de Manuel Fraga Iribarne e o conselleiro de Economía Don José Oza, asinando un convenio Xunta/Reganosa foi recolocar a planta en terreos do Sr. Tojeiro constituíndo un auténtico pelotazo urbanístico gañando 30 000 000 € e favorecendo a instalación da devandita planta ao lado da empresa Forestal Atlántica.

Unha instalación que contaba con dúas Resolucións da Dirección Xeral de Política Enerxética e Minas de 2002 e 2004 e que foron alunadas en marzo de 2016 pola sección terceira da Sala do Contencioso – Administrativo do Tribunal Supremo que dictou sentenzas que afectaban a autorización administrativa previa para a instalación da citada planta de recepción, almacenamiento e regasificación de GNL e ao proxecto de execución das instalacións, respectivamente. Facendo de REGANOSA unha instalación non só perigosa, senón ILEGAL. Política de feitos consumados.

Pero o PP non se arredrou e excedendo as súas funcións como aconteceu no caso de Ence, en lugar de deixar que as solicitudes de Reganosa seguisen a súa tramitación ordinaria optou por reducir os tempos a metade, e invadir atribucións propias do poder xudicial, ao entrar a decidir sobre cuestións que estaban xa resoltas xudicialmente, e tamén atribucións propias do poder lexislativo vulnerando o principio democrático de separación de poderes. Todo isto para protexer e favorecer unha vez máis os intereses dun grupo empresarial, por enriba da propia legalidade e por suposto moi por enriba dos intereses dos galegos e galegas.

Pero o papel xogado polo PSOE e polo BNG neste caso, non deixa de ser xa non incoherente que tamén, senón máis ben esperpéntico. Unha e outra vez atopamos a estos dous partidos, como comparsa necesaria para as propostas “comerciais do PP” respecto REGANOSA. Caso sorprendente o do BNG que co caso ENCE tivo unha posición, dicindo que o PP defendía os intereses dos grupos empresariais, pero co caso de REGANOSA, a súa postura e ben distinta, como ben puidemos ver no último episodio no Parlamento de Galicia.

O día 10 de maio de 2017, como PSOE e BNG coa tan de moda “abstención técnica” favorecían o “mercadeo do PP” sendo valedores dos intereses comerciais dunha empresa privada; xa que coa aprobación no Parlamento Galego para ampliar a capacidade da regasificadora, isto é convertir a Reganosa nun nodo de operacións de gas licuado o que leva consigo aumentar o tránsito de gaseiros no interior da ría, e aumentar a perigosidade da instalación. Unha proposición a do PP que só tivo na súa contra a oposición do grupo paralmentar de En Marea.

Dende a Xunta de Galicia insisten unha e outra vez en buscar parches para facer rendible proxectos como o de REGANOSA, tentando atopar unha saída sostible e rendible para unha instalación escasamente rendible, en lugar de apostar por enerxías limpas e sostibles.

A instalación da planta de Reganosa no corazón da Ría, non só é perigosa, tamén é insostible ambientalmente xa que xerou prexuízos certos para os bancos marisqueiros, polo verquido de auga ao mar a unha temperatura distinta da ría logo do proceso de refrixeración matando o placton que a base da biodiversidade e que está afectar aos bancos marisqueiros e de pesca. Pero iso non importa aos grupos PP, PSOE e BNG que prefiren seguer blindando unha instalación escasamente rendible por favorecer os intereses certos do Sr Tojeiro.

Consecuentemente, FeC proporá ao Pleno Municipal a adopción dos seguintes ACORDOS:

• O Pleno do Concello de Ferrol insta ao goberno galego a realizar todas as accións oportunas para conquerir o desmantelamento da planta de gas de Reganosa no seu actual emprazamento.
• O Pleno do Concello de Ferrol insta ao goberno galego a denunciar o convenio asinado en tempos de Mnauel Fraga e saír do accionariado da planta.
• O Pleno do Concello de Ferrol insta ao goberno da Xunta a facer público o expediente sobre planificación do solo, análise de riscos previos á decisión e as achegas veciñais duranto o proceso segundo prescribe a Directiva Europea 96/82 CE.
• O Pleno do Concello de Ferrol insta ao goberno da Xunta e ao goberno de España que acate que cumpla as sentezas do Tribunal Supremo e repoña a legalidade vulnerada.

Fonte: Comité Cidadán de Emerxencia

O CCE, na súa web, pubricou a actualización da súa campaña de axuda económica para sufragar os procesos xudiciais contra REGANOSA.

O Comité Cidadán de Emerxencia denuncia ante a Comisión Europea, ao Goberno de Mariano Rajoy logo de que desoindo as Sentencias do Supremo, decidise excluir á Planta de Gas de Reganosa da lexislacion medioambiental.



Fonte: Comité Cidadán de Emerxencia

· Insta á Comisión Europea a pronunciarse sobre os 436 traballadores/as interinos descontinuos que a Xunta contrata só tres meses ao ano

· A eurodeputada considera que o “lóxico” sería que este persoal estivera contratado sempre formando parte dos corpos de emerxencia

Santiago, 23 de maio de 2017. A eurodeputada galega Lídia Senra, integrada Grupo Confederal da Esquerda Unitaria Europea/Esquerda Verde Nórdica (GUE/NGL), denuncia ante a Comisión Europea (CE) a “insuficiente e ineficaz” política de prevención de incendios forestais na Galiza. Así o anunciou a propia Senra este martes pola mañá, durante unha rolda de prensa ofrecida en Santiago de Compostela xunto a José Ángel García López, presidente da Asociación de Traballadores de Incendios Forestais de Galicia (ATRIFOGA) e enxeñeiro forestal helitransportado; Sonia Lino García, emisorista; e David Faria Juncal, conductor de motobomba. A eurodeputada deu conta de dous escritos que elaborou de cara a informar ao ente comunitario da situación alarmante que se vive na Galiza, onde no que vai de ano 2017 xa arderon máis de 3.500 hectáreas, e puxo en relación isto coa situación na que se atopa o colectivo de 436 traballadores e traballadoras interinos descontinuos que a Xunta de Galiza contrata só tres meses ao ano (xullo, agosto e setembro) para formar parte do Servizo de Prevención e Defensa Contra Incendios Forestais (SPDIF).


No primeiro dos escritos que Lídia Senra rexistrou esta mesma mañá ante a CE, a europarlamentaria informa á Comisión de que o SPDIF mantén “diferentes tipos de contratacións do persoal de extinción de incendios: persoas contratadas todo o ano, fixos descontinuos de nove meses, eventuais contratados tres meses ao ano, traballadores/as de empresas privadas subcontratadas, persoal da administración local, estatal e do exército”. E céntrase nos 436 traballadores/as interinos descontinuos da Xunta de Galiza de só tres meses ao ano. “Este colectivo está inhabilitado para facer substitucións de prazas non vacantes ou cubrir baixas ou xubilacións nos distintos corpos da Xunta, aínda no período no que non están contratados/as. Asemade, o total de ingresos anuais que perciben non chega ao salario mínimo interprofesional. Ademais, a súa contratación resulta fraudulenta en virtude de sentenzas xudiciais e de inspeccións de traballo, permanecendo excluídos do Convenio Colectivo e atopándose limitados na súa protección social”, denuncia. “Tendo en conta a queima de máis de 3.500 hectáreas deste ano e as respostas da Comisión Europea alentando aos Estados membros a dar preferencia ao labor de prevención de incendios fronte ao consumo de recursos na extinción, non considera que sería lóxico que este persoal traballara todo o ano, alén do verán, en labores de prevención de incendios e formando parte dos corpos de emerxencia como xa contempla a lei?”, pregunta a eurodeputada.


Así mesmo, Lídia Senra ten preparado un segundo escrito dirixido á CE, que rexistrará nos próximos días, no que incide na situación e valora que “os efectos do cambio climático, cun incremento xeralizado das temperaturas e un descenso das choivas, estanse a notar fortemente na Galiza, provocando un aumento e desestacionalización dos lumes forestais”. Fronte a esta realidade, denuncia o “desleixo da Xunta de Galiza ante os lumes, a insuficiencia e ineficacia de políticas de prevención, xestión forestal ou revitalización do medio rural e a situación de precarización na que mantén ao persoal de extinción de incendios”.

Senra lembra que a Comisión ten explicado, segundo resposta a unha pregunta que lle formularon no 2016, que o Estado español incluiu nos seus programas de desenvolvemento rural do periodo 2014-2020 uns 900 millóns de euros para medidas de prevención de incendios forestais, desastres naturais e catástrofes, e uns 87 millóns de euros para actuacións de recuperación. En base á función de supervisión e seguimento da boa marcha das medidas que fai a Comisión, a eurodeputada quere saber “que constancia ten a CE da eficacia da aplicación destes fondos na Galiza para loitar contra os lumes e sobre as políticas de prevención da Xunta” e tamén se “ten algunha información sobre a avaliación do risco de incendios forestais e a capacidade de xestionalo eficientemente na Galiza”.


“Somos conscientes de que a prevención é clave se queremos evitar o drama dos incendios forestais que arrasan o país cada ano. Canto máis se invista en prevención, menos necesidade vai haber de apagar o lume, pero iso non se está a facer. A pregunta é por que, que intereses hai detrás de que non se invista e non se traballe máis en prevención? É máis forte o grupo de presión de quen se dedica a apagar e por iso os seus intereses prevalecen por riba na Administración pública?”, preguntouse Lídia Senra. “De aí que nós lle preguntamos á CE se realmente está avaliando as medidas preventivas e se cre que o emprego dos fondos nas mesmas é eficaz”, dixo, xa que a Comisión financia nun 75% as medidas de prevención galegas a través do Plan de Desenvolvemento Rural (PDR). “Calquera medida que pode ter unha incidencia positiva, falo da extinción, cando se ve que non funciona, porque cada vez arde máis, hai que avaliar en que falla e cambiala. O normal é avalialas e reconducir e iso non se está producindo”, insistiu.


“Prevención tamén é manter labregos e labregas vivindo e traballando no medio rural todo o ano, poñerlle fin ao abandono do medio rural, fomentar a introdución de rabaños nos montes, e poñer en marcha outro modelo forestal que remate co monocultivo dos eucaliptos”, defendeu.


Pola súa banda, o presidente de ATRIFOGA, José Ángel García López, denunciou que “a Xunta sempre fala de nós como un reforzo de verán e somos conscientes de que podemos facer moito máis o resto do ano, por iso pedimos unha ampliación de contrato. É lexítimo que queiramos traballar máis tempo e mellor. Non podemos estar só para extinción, podemos estar para prevención. Teriamos moito que facer todo o ano”, dixo. García López criticou que as contradicións da Xunta, xa que mentres o contrato deste tipo de persoal ten unha duración máxima de 3 meses en periodo de alto risco, o periodo de alto risco agora son 4 meses.


Na liña, Sonia Lino García puxo a énfase en que “temos uns contratos que están en fraude de lei, para a Xunta consta que nós traballamos todo o ano e non é así”. “De cobrar 3 meses ao ano non se pode vivir”, dixo. “Temos experiencia suficiente para traballar e ser eficientes, que se conte con nós para facer prevención en lugar de contratar á empresa privada”, avogou. “Os lumes non se apagan no verán, apáganse o resto do ano facendo labores de prevención dos montes”, afirmou David Faria Juncal, que tamén aproveitou para explicar que as axudas que a Administración concede para prevención de incendios están “chegando tarde”. “As obras de prevención deben facerse antes do verán, e o ano pasado as axudas viñeron a partir do mes de setembro, hai que cambiar isto”, zanxou.

Fonte: AGEe