Ceos encollidos polo pranto das pedras néganse a arrolar os voos das aves Un sol de
inxustiza emborollado lapida a luz na mesmíssima cunca dos ollos de deus Malditas sexan as
carantoñas dos asasinos que enmascaran os seus fauces e garras baixo as unllas esteladas da paz U
enorme cadáver do tamaño dun berro ondea nas azoteas das CONFERENCIAS POLA PAZ. MIRADE
Aos ANIMAIS, vede como as bestas foxen espavoridas ante a maquinaria infernal de TAN PULCRA
MASACRE Entre a carne retorcida o carniceiro acende sete velas aos seus folgados mortos. 2 A
industria é imparable, a crise invístese, a RABIA e a IMPOTENCIA están garantidas: O suicidio dos
homes, a vosa miseria é a espectacular colleita deste século. A vosa negra colleita: Ata cando o
estómago do voso deus NECROFAGO, aturará estes laídos de CAN que é o voso corazón? Todo o
Ouro e os Diamantes do Mundo son só un GRAFITTI de sangue no MURO DAS LAMENTACIÓNS
que erguedes espantados, Sodes apocalípticos e nauseabundos e estades definitivamente enfermos de
odio e morte Eu desexo Israel que todo iso podrézache as entrañas 3 Con todo xa chega o día que baixo
os pés das árbores espantadas os nosos cadáveres cociñan manxares para o tempo en que as palabras
teñan a paciencia dunha bala e as mans dos nenos inventen peixes nas charcas dos bicos e as
escombreiras florezan e todo elo armado ata os dentes como un conto sen as túas terribles oracións de
xenocida